Het Sociaal Team Houten (STH) en de Regionale Backoffice Lekstroom (RBL) zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor de sturing op de in te zetten en al ingezette vormen van jeugdhulp. Het STH doet dit door middel van coördinatie en monitoring van ingezette jeugdhulp. De RBL geeft dit vorm met accounthouderschap onder andere door verwerking berichtenverkeer, facturaties, controles en contractbeheer.

Coördinatie van zorg en samenwerking met de 6 grootste aanbieders richt zich op een afgewogen gecoördineerde inzet van jeugdhulp. Dit begint bij de toegang (=aanmelding) tot jeugdhulp door middel van een heldere uitvraag. Dit geldt ook voor hulpverlening die eerder is ingezet. Het traject loopt door waarbij ingezet wordt op het voorkomen van uithuisplaatsing en/of het efficiënter organiseren van de (jeugd)hulp in geval van stapeling van zorg. Daarnaast wordt actief meegekeken en -gedacht bij de verlenging en bij op- en/of afschalen van jeugdhulp. Streven hierbij is normalisatie, uitgaan van eigen kracht en maximale inzet van het eigen/informele netwerk en voorliggende voorzieningen.

Het STH monitort en evalueert, vanuit haar coördinerende rol, de ingezette vormen van jeugdhulp. Om deze werkzaamheden zo effectief mogelijk te kunnen verrichten voorziet de RBL het STH tijdig van de juiste sturingsinformatie. Ook intervenieert de RBL naar zorgaanbieders ingeval jeugdhulp niet op de juiste wijze wordt verleend. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de constructie dat in een gezin met multi-problematiek 1 aanbieder de ‘hoofdaannemer’ is, die de activiteiten van andere aanbieders coördineert.

Jeugdhulp vindt meer afgewogen en gecoördineerd plaats, waarbij gekeken wordt naar het te realiseren behandelresultaat. Dit resulteert in meer effectieve en integraal aangeboden jeugdhulp, die aansluit bij de behoefte van jeugdigen en hun netwerk. In sommige situaties wordt bepaalde zorg misschien niet ingezet, omdat betrokkenen daar het effect niet van inzien. Dat kan er toe leiden dat inwoners niet akkoord zijn en eventueel een klacht indienen. Omdat ook wordt gecontroleerd of jeugdhulp daadwerkelijk ingezet wordt volgens de afgegeven beschikking, zullen ouders merken dat zij hierbij ook actief betrokken worden.
Doordat actieve coördinatie en monitoring door het STH en de RBL plaatsvindt, merken ook  jeugdhulpaanbieders wat van de uitvoering van dit voorstel.

In de tabel hieronder is het financieel effect per (deel)voorstel weergegeven.

• Intensieve samenwerking tussen STH, RBL en de beleidsmedewerkers Jeugd van de gemeente Houten.
• Afstemming met de regionale taskforce ‘Grip op Jeugd’.

2.1 t/m 2.2. De praktijk ondersteuner huisartsen GGZ (POH-GGZ) jeugd biedt binnen huisartsenpraktijken (eerstelijns medisch centra, EMC’s) laagdrempelige en kortdurende begeleiding voor kinderen en jeugdigen tot 18 jaar met GGZ-problematiek. In veel gevallen is een doorverwijzing naar tweedelijns jeugdhulp daarna niet meer nodig. Wanneer dit wel nodig blijkt, kan een meer passende verwijzing gedaan worden, doordat de POH-GGZ een uitgebreide vraagverheldering heeft kunnen doen en over de nodige expertise beschikt.

De inzet van de POH-GGZ jeugd draagt bij aan inhoudelijke doelen, namelijk het bieden van laagdrempelige, kortdurende begeleiding, in een vertrouwde omgeving aan jeugdigen tot 18 jaar met GGZ-problematiek. Ook wordt de samenwerking tussen huisartsen, jeugdartsen en Sociaal Team Houten (STH) hiermee gestimuleerd. Door kennisdeling en het tijdig betrekken van elkaars expertise, kunnen cliënten met een hulpvraag snel de nodige hulp ontvangen.
Daarnaast draagt de inzet van de POH-GGZ jeugd bij aan een kostenbesparing. Doordat een groot aantal (ongeveer de helft) trajecten wordt afgesloten zonder een doorverwijzing naar tweedelijns jeugdhulp, wordt onnodig medicaliseren en bijkomende kosten voor tweedelijns jeugdhulp voorkomen. Wanneer er toch een verwijzing nodig is, kan de POH-GGZ jeugd hierover adviseren. Huisartsen zien ook dat er na verwijzing op advies van de POH-GGZ minder ‘wisseling na intake’ plaatsvindt, doordat een cliënt direct bij de juiste zorgaanbieder terecht komt.

Sinds september 2017 is een POH-GGZ jeugd werkzaam in Houten, in totaal voor 24 uur per week, binnen twee eerstelijns medisch centra (EMC’s). Uit evaluatie blijkt dat de POH-GGZ jeugd kan voorzien in een groot aantal jeugdhulpvragen. Ruim de helft van de trajecten wordt afgerond zonder dat daarna verdere doorverwijzing nodig is naar jeugdhulp. Tevens is te zien dat in deze beide EMC’s tezamen, minder verwijzingen naar tweedelijns jeugdhulp plaatsvinden dan in de 2 andere grote EMC’s in Houten. Alle partijen (huisartsen, jeugdartsen, STH) ervaren dat de POH-GGZ jeugd van grote toegevoegde waarde is. Op basis van deze gegevens is het voorstel om de inzet van de POH-GGZ jeugd te continueren én uit te breiden naar meerdere EMC’s.
2.3  In augustus 2019 werden de resultaten gepubliceerd van een onderzoek waarbij GGZ-instelling Karakter in verschillende gemeentes een specialistisch ondersteuner huisartsen (SOH-GGZ) jeugd heeft ingezet. Een SOH-GGZ, veelal een GZ-psycholoog, brengt snel en doeltreffend de aard en ernst van de problematiek in kaart, behandelt waar nodig kortdurend en geeft een gedegen advies aan kind en ouders. Uit de resultaten blijkt dat een groot deel van de hulpvragen niet meer naar tweedelijns jeugdhulp verwezen hoeft te worden. Daar waar wel verwezen wordt, adviseert de SOH-GGZ veelal een lichtere vorm van hulp of ondersteuning dan de huisarts zou doen. Korte wachttijden bij de SOH-GGZ maken dat jeugdigen snel de juiste hulp krijgen. Het is daarbij van groot belang dat deze professional goed bekend is met zowel de jeugd-GGZ als het informele aanbod van ondersteuning. Doordat voor deze SOH-GGZ functie ervaren GZ-psychologen worden ingezet, kan ook screening, diagnostiek en korte behandeling van meer complexe hulpvragen geboden worden. Dit type vragen past inhoudelijk minder goed bij de functie van de POH-GGZ, welke vooral bedoeld is voor beoordeling en begeleiding van meer enkelvoudige vragen.

In de praktijk blijkt dat de huidige POH-GGZ, meer dan de bedoeling was, met vrij complexe hulpvragen te maken krijgt. Doordat er vaak lange wachttijden zijn bij jeugdhulpinstellingen, wordt in een aantal gevallen overbrugginszorg door de POH-GGZ geboden. Er blijkt dus meer behoefte aan kortdurende begeleiding/behandeling dan waar de POH-GGZ nu op toegerust is. Bovendien blijkt er behoefte aan expertise voor zwaardere zorgvragen dan waarvoor de inzet van een POH-GGZ bedoeld is. Een specialistisch ondersteuner kan ook de hulpvragen die complexer van aard zijn, screenen, kortdurend begeleiden of passend doorverwijzen. Daarnaast zou de SOH-GGZ een rol kunnen vervullen in intervisie en deskundigheidsbevordering van de POH-GGZ-ers.
Het voorstel is dan ook om over te gaan tot de inzet van een SOH-GGZ jeugd.

2.1 t/m 2.2 De inzet van de POH-GGZ jeugd draagt bij aan positieve maatschappelijke effecten. Jeugdigen tot 18 jaar met GGZ problematiek krijgen in een vertrouwde omgeving, laagdrempelige en kortdurende hulp waar mogelijk én er wordt passend verwezen waar nodig. Onnodige verwijzingen naar (specialistische) jeugd-GGZ en daarmee onnodige medicalisering worden hiermee voorkomen.
2.3  Uit het onderzoek dat recent is gepubliceerd, komt naar voren dat een SOH-GGZ in 44 % van de gevallen
geen verwijzing naar jeugdhulp adviseert en daarnaast nog in 5% van de gevallen adviseert tot aanmelding bij een lokaal team of Centrum voor Jeugd en Gezien (CJG). Cliënten kunnen snel terecht en zijn tevreden over de geboden ondersteuning. Deze resultaten laten zien dat de inzet van een SOH-GGZ een bijdrage kan leveren aan de kwaliteit van hulpverlening en daarnaast kostenbesparing met zich mee kan brengen.

Het rendement van de inzet van de POH-GGZ jeugd bedraagt ongeveer € 2.500 per maand per EMC, € 60.000 op jaarbasis, bij inzet in twee EMC’s. De berekening van dit rendement is tot stand gekomen op basis van de gegevens over 2018. Bij verdrievoudigde inzet van de aanvankelijke situatie (24 uur per week), geldt zodoende een rendement van circa € 180.000 op jaarbasis (€ 60.000 op basis van 24uur/week * 3 = € 180.000).

Er is hier sprake van een netto-rendement. Dat wil zeggen dat er rekening is gehouden met de noodzakelijke investeringen (uitbreiding POH-GGZ en SOH-GGZ).

In de tabel hieronder is het financieel effect per (deel)voorstel weergegeven.

2.1 t/m 2.2 Het initiatief tot de oorspronkelijke opdracht is ontstaan vanuit de projectgroep Houtense Routes jeugd. Deelnemers aan deze projectgroep waren huisartsen, jeugdartsen, gemeente en het STH.
Gedurende de pilot is intensief samengewerkt en regelmatig geëvalueerd. Het voorstel om de inzet van de POH-GGZ jeugd te continueren en eventueel uit te breiden, wordt door deze partijen gedragen. Wanneer inzet van de POH-GGZ jeugd wordt uitgebreid, zal hierbij ook weer intensief worden samengewerkt met de genoemde partijen.
2.3  In elk geval één van de EMC’s (EMC Molenzoom, waar nu nog geen POH-GGZ werkzaam is) heeft
aangegeven dat er behoefte is aan ondersteuning door een GZ-psycholoog binnen de praktijk. Het idee voor inzet van de SOH-GGZ is recent ontstaan en wordt nog besproken met de andere EMC’s en overige samenwerkingspartners.

In de regio Lekstroom is in het kader van het programma Transformatie zorg voor de jeugd ingezet om het aantal kinderen in residentieel verblijf sterk terug te dringen. Streven hierbij is zoveel mogelijk kinderen thuis te houden met de juiste ondersteuning. Als een kind toch niet thuis kan blijven dan wordt geprobeerd jeugdigen op te vangen in een gezinsvorm (pleegzorg, gezinshuis) of een andere kleinschalige setting. Dit is bij voorkeur in de nabije omgeving.

In de regio en bij de verschillende gemeenten worden sinds 2018 diverse acties ondernomen om het aantal kinderen ‘jeugdhulp met verblijf in een residentieel instelling’ sterk te verminderen. Bijvoorbeeld door:
- voorkomen van instroom via zogenaamde omdenkers en het regionale expertteam. Ook proberen zij de
  uitstroom te versnellen;
- nieuw informeel aanbod (bijvoorbeeld buurtgezinnen, handje helpen, meeleefgezinnen);
- meer ambulante hulp thuis;
- meer gezinsvormen (bijvoorbeeld kindgericht werven voor pleegzorg, gezinshuizen);
- meer mogelijkheden voor uitstroom van oudere jeugd. Onder andere om verlengde jeugdhulp te voorkomen
  zoals ‘Kamers met kansen en Kamers met Aandacht’.

Voor deze maatregelen is gekozen omdat de kosten voor jeugdhulp, met verblijf in residentiele voorzieningen, per cliënt erg hoog zijn. Als onderdeel van het gehele jeugdhulpbudget is dit circa 32%. Daarnaast is de ervaring dat veel kinderen niet echt beter worden van verblijf in een instelling. Bovendien kan er van worden uitgegaan dat het beter is dat jeugdigen bij voorkeur nabij in een veilige en vertrouwde omgeving worden opgevangen. Hierdoor kunnen ze zoveel mogelijk van dezelfde basisvoorzieningen (bijvoorbeeld school, sportvereniging) gebruik blijven maken.

Risico is dat er mogelijk niet voldoende passende voorzieningen zijn voor jeugdigen die niet thuis kunnen wonen. In sommige gevallen verwachten we dat er meer aanbod is voor kinderen elders.

Jeugdhulp met verblijf is 25% van het totale budget in 2018. Met een omvang van in totaal € 2,6 miljoen. Onderverdeeld in € 1,8 miljoen residentiele zorg en € 0,8 miljoen gezinsvormen. Bijvoorbeeld gezinshuizen en pleegzorg. Via het regionale programma wordt actief ingezet om minder jeugdigen residentieel te laten verblijven en minder lang.

In de tabel hieronder is het financieel effect per (deel)voorstel weergegeven.

Om deze maatregel te laten slagen moeten er afspraken worden gemaakt met de gecertificeerde instelling, jeugdbescherming, want zij zijn voor circa 2/3 verantwoordelijk voor de verwijzingen naar de residentiele voorzieningen. Daarnaast is het belangrijk dat aanbieders met alternatieven komen. Belangrijk is ook dat de gemeente een beroep doet op meer inzet van de gemeenschap. Denk hierbij aan kindgericht werven voor pleegzorg, buurtgezinnen et cetera. Dit is nodig om te realiseren dat jeugdigen zoveel mogelijk in hun eigen omgeving kunnen blijven.

Het voorstel is dat er strakker gestuurd gaat worden op meer hergebruik ten opzichte van nieuwleveringen. Daarnaast worden aanvullende maatregelen genomen om kosten te beheersen binnen het huidige contract voor Wmo-hulpmiddelen. Ook wordt er ingezet op de beheersing van kosten door vanaf 2021 kostenbesparende maatregelen op te nemen in het nieuwe contract.

4.1 Inwoners zijn mogelijk minder tevreden met het hergebruik van hulpmiddelen.
4.3 Door bij toekomstige contracten kostenbesparende maatregelen op te nemen bestaat het risico dat er meer
      klachten komen door bijvoorbeeld een lager service niveau.

De verwachting is dat het rendement van een verhoging door het hergebruik, ten opzichte van nieuwleveringen van hulpmiddelen van 20% in 2018 naar 30% in 2019 en 40% in 2020, structureel € 40.000 op kan leveren. De overige € 30.000 wordt gerealiseerd door aanvullende acties om kosten te beheersen binnen het huidige contract voor Wmo-hulpmiddelen én (vanaf 2021) kostenbesparende maatregelen in het nieuwe contract.

In de tabel hieronder is het financieel effect per (deel)voorstel weergegeven.

• Hulpmiddelenleverancier Meyra.
• Sociaal Team Houten (STH): bij iedere indicatie moet zorgvuldig beoordeeld en gecheckt worden of een gebruikte voorziening opnieuw ingezet kan worden. Het STH doet dit mede op basis van een schriftelijke verklaring (inclusief motivatie) van Meyra indien er geen hergebruik mogelijk is. Het STH checkt deze motivatie. Deskundigheid van het STH en de leverancier is noodzakelijk, evenals gespreksvaardigheid richting de inwoners. Dit vraagt ook 'backing' door heldere communicatie/verwachtingenmanagement vanuit de gemeente naar inwoners.

De kosten voor de BSO⁺ bij een BSO⁺-aanbieder zijn gestegen van € 50.000 in 2015 naar € 330.000 in 2018. Voor de BSO⁺ is de opvang en extra begeleiding gratis. Ouders die hun kinderen naar de BSO brengen betalen zelf de opvang. Met een tegemoetkoming via de belasting. Voorstel is om de ouders ook het opvang deel de opvang voor de BSO⁺ zelf te laten betalen en de opvangaanbieder een deel te vergoeden voor de extra begeleiding.

Betreffende ouders zullen het niet leuk vinden. Voor de aanbieder maakt het niet veel uit, want ze krijgen even veel geld. Misschien ziet een aantal ouders af van deze vorm van opvang.

Het aandeel dat ouders moeten gaan betalen, als deze maatregel is ingevoerd, is 46% van de huidige kosten. Dat zou in totaal € 150.000 besparen. Rekening houdend met het gegeven, dat in een aantal gevallen een uitzondering gemaakt moet worden, wordt een lager bedrag als inkomst ingeboekt. Uitzonderingen kunnen van toepassing zijn in het kader van een te beperkt inkomen of het niet hebben van werk, maar dat men beoordeeld dat opvang wel zinvol is.

In de tabel hieronder is het financieel effect per (deel)voorstel weergegeven.

Het beleid moet worden aangepast, zodat andere BSO’s ook voor BSO⁺ in aanmerking kunnen komen. Ook vanuit de inclusie gedachte dat kinderen zoveel mogelijk gewoon meedoen met andere kinderen. Voor de bestaande BSO⁺-aanbieder hoeft het niet heel veel te betekenen, omdat ze straks in principe hetzelfde bedrag per kind krijgen, maar dan een deel van de gemeente voor de zorg en van de ouders voor de opvang.

De uitgave voor de regiotaxi beheersen door:

1. gepaste kosten voor het gebruik van de Wmo vervoerspas
2. vergroten aanbod van alternatieven
3. strikter indiceren voor de Wmo vervoerspas

Hieronder worden een viertal voorstellen om dit te realiseren verder toegelicht.

6.1 De prijs van € 1,20 ligt boven de reguliere prijzen in het openbaar vervoer (OV). Het tarief is echter wel
      passend gezien het grotere reiscomfort en bevat ook een prikkel om daar waar mogelijk gebruik te maken
      van het OV of in het eigen netwerk vervoer te organiseren. Begin 2018 is het budget al verhoogd naar
      € 0,80 instaptarief en € 0,80 per zone. In 2018 zijn gemiddeld 2.500 ritten per maand gereden door de
      regiotaxi.
6.2 Vervoer Houten geeft aan dat zij ongeveer 8.000 ritten per jaar verzorgen met twee elektrokarren. Er van
      uitgaande dat een derde elektrokar vanaf begin 2020 volledig kan worden ingezet kunnen er dus circa 4.000
      ritten extra worden verzorgd. Daarnaast wordt onderzocht hoe rolstoelvervoer eventueel aan deze
      alternatieve vervoersvorm kan worden gekoppeld.
6.3 ANWB ‘automaatje’ gaat uit van het koppelen van vrijwilligers met een auto aan inwoners die een
      vervoersbehoefte hebben. De ANWB ondersteunt met een planningsprogramma en foldermateriaal. Het is
      de bedoeling dat de gemeente de coördinator faciliteert. Ervaring in de gemeente Nieuwegein is dat na een
      jaar ongeveer 40 koppelingen per maand worden gemaakt. De pilot die in de regio plaatsvindt wordt goed
      gevolgd en er wordt gebruik gemaakt van de hierin opgedane ervaringen.
6.4 Een Wmo indicatie voor vervoer wordt verstrekt door het Sociaal Team Houten (STH). Er zijn meer dan
      1.000 inwoners met een Wmo indicatie in Houten. Dat zijn inwoners die vanwege een psychische of fysieke
      beperking niet zelfstandig kunnen reizen. Een groot deel (circa 50%) maakt echter gebruik van het OV of
      regelt vervoer binnen het eigen netwerk. Op dit moment kan iedereen gebruik maken van hetzelfde aantal
      maximale kilometers met de regiotaxi. In dit voorstel wordt maatwerk geregeld waarbij rekening gehouden
      wordt met iemands persoonlijke behoefte aan vervoer. Alleen bij nieuwe indicaties kan een kilometerbudget
      worden opgenomen in het ondersteuningsplan. Dit voorstel is gebaseerd op circa 100 nieuwe indicaties per
      jaar.

Wmo vervoer is een wettelijke taak van de gemeente in het kader van de Wmo. Deze taak wordt onder andere ingevuld met de regiotaxi. In deze voorstellen wordt de toegang en het gebruik van de regiotaxi beperkt. Het gaat in Houten om ongeveer 1.000 mensen die hiervoor geïndiceerd zijn. Kern is dat mensen de mogelijkheid hebben om mee te kunnen doen. Je kunnen verplaatsen is hierbij essentieel. Binnen de wettelijke opdracht is beperkt mogelijk om in de toegang en het gebruik van de regiotaxi te sturen.

Voor alle voorstellen geldt het risico op maatschappelijke onrust, omdat het inperken van de mogelijkheden van een zeer kwetsbare doelgroep nu eenmaal heel gevoelig ligt. Een kwart van de gebruikers van de regiotaxi is volkomen afhankelijk van een rolstoel en het overgrote deel is hoog bejaard.

In de tabel hieronder is het financieel effect per (deel)voorstel weergegeven.

Voor alle voorstellen geldt dat een goede en tijdige communicatie met betrokken van belang is.

7.1 t/m 7.2 Deze twee deelvoorstellen zijn uitgewerkt op basis van adviezen uit het rapport ‘Maatregelen op
       uitgaven jeugdhulp en Wmo’ van het bureau Radar en de aanbevelingen van de VNG-visitatiecommissie
       Financiële beheersbaarheid sociaal domein. Deze beheersmaatregelen dienen regionaal in de
       Lekstroom geïmplementeerd te worden bij de aanscherping van de inkoopcontracten Jeugdhulp 2020 (zie
       6.3) en middels verscherpte handhaving van de bestaande contracten (zie 6.4).
       Voor 6.1 geldt dat het toepassen van budgetplafonds wordt doorvertaald als regionale aanpassing in de
       verlenging van de inkoopcontracten van 2020 tot de nieuwe inkoop van kracht is.

3. Aanscherping van de inkoopcontracten Jeugdhulp 2020:

• Afspraken aanscherpen over het tijdig declareren.
• Afspraken maken over tijdigheid van het indienen van VOT’s (= verzoek om toewijzing, niet later dan 14 dagen na start zorg – anders wordt zorg niet vergoed).
• Afspraken over regie wanneer zorg door meerdere aanbieders tegelijkertijd: Verwachting is dat aanbieders zelf afspraken maken wanneer meerdere partijen betrokken zijn.
• Afspraken maken rond verlengingen met name bij GGZ door Medisch Specialisten.
• Overwegen wanneer behandeling langdurig nodig is.
• Maximeren van Behandeling Overig door Jeugd & Opvoedhulp aanbieders.
• Werken aan resultaten en op cliëntniveau.

1. Verscherpte handhaving van de bestaande contracten:

• Scherper controleren op tijdig indienen van declaraties en zo nodig partijen aanspreken en geld terughalen/inhouden.
• Steekproef aanbieders GGZ op juist inzetten verwijzing huisarts. Indien blijkt dat de huisarts onduidelijk

              aangeeft welk zorg nodig is hierover in gesprek gaan.

• Bij aanbieders die meer dan 10% groeien ten opzichte van vorig jaar analyse maken en in gesprek gaan.
• Afspraken maken over zorg bij meerdere aanbieders.
• Overwegen centrale controle bij Regionale Backoffice Lekstroom (RBL) van de aanmeldingen van zorgaanbieders met verwijzingen gecertificeerde instellingen (GI’s).

Er is geen sprake van een maatschappelijk effect.

In de tabel hieronder is het financieel effect per (deel)voorstel weergegeven.

De gemeenten in de regio Lekstroom, de regionale taskforce Grip op Jeugd, de RBL (wat betreft de implementatie en alle gecontracteerde jeugdhulpaanbieders in de regio Lekstroom. Dit pakket wordt bij voorkeur met regionale instemming door de overige gemeenten in de gehele Lekstroom regio ingevoerd. Daarvoor is voldoende capaciteit bij RBL nodig.

De gemeente heeft de verplichting zorg te dragen voor haar inwoners en hen de ondersteuning te bieden die zij nodig hebben om zelfredzaam te zijn en te kunnen meedoen in de samenleving. Juridisch gezien kan de zorg en ondersteuning voor bepaalde doelgroepen niet vooraf worden uitgesloten. Wel kan anders worden gekeken naar de inzet van ondersteuning en hulpmiddelen die de gemeente als maatwerkvoorziening inzet. De hele toegang van de Wmo ligt bij het Sociaal Team Houten (STH). Door kaders aan te scherpen wordt het STH handvaten gegeven om strakker te sturen op de duur en intensiteit van de indicaties.

De herziening van de leidende principes in de Sociale Koers 2019-2023, is aanleiding tot een aanscherping van het Wmo-kader en aanpassing van de Wmo-verordening en besluit. Hiermee worden ook de beleidsregels aangescherpt, die de zorgprofessional vervolgens een handelingskader/afwegingskader geeft voor indicatiestelling naar de Wmo-maatwerkvoorzieningen.
De huidige beleidsregels laten veel ruimte aan de individuele zorgprofessional en bieden beperkte handvaten om tot adequate éénduidige beoordeling te komen van de in te zetten maatwerkvoorziening Wmo. Verscherping van de beleidsregels geven de zorgprofessional een afwegingskader voor indicatie en herindicatie.
De verwachting is dat er hierdoor meer gekeken wordt naar alternatieve oplossingen, wat leidt tot minder inzet van de maatwerkvoorzieningen. Ook is de verwachting dat, door meer in te zetten op kortere indicaties en/of periodieke herindicaties, er tijdig lichtere (goedkopere) ondersteuning wordt ingezet of uitstroom mogelijk is.

Met kortere indicaties en/of periodieke herindicaties op het gebruik van begeleiding wordt nagegaan of de gestelde doelen worden behaald en of de inwoner naar een lichtere vorm van begeleiding kan, de verstrekte maatwerkvoorziening nog wel nodig heeft of dat inmiddels een (goedkopere) algemene voorziening passender is.

Het kan zijn dat inwoners vinden dat er andere, of meer ondersteuning nodig is en hierover beklag doen of zelfs in bezwaar en beroep gaan.

In de tabel hieronder is het financieel effect per (deel)voorstel weergegeven.

• STH: dit betekent tijdelijk beperkte extra inspanning om het in het werkproces te verankeren. Uiteindelijk is de veronderstelling dat een verscherping van de beleidsregels tijd zal opleveren.
• Gecontracteerde aanbieders.